Jaki jest Bóg?
O Bogu możemy wiedzieć to, co On sam nam objawił. Biblia twierdzi, że jest spisanym objawieniem od Boga. Czytamy w niej, że istnieje tylko jeden Bóg, w trzech Osobach: Ojca, Syna i Ducha Świętego. „Bóg jest duchem" (Jan 4:24) – nie można Go dotknąć lub zobaczyć. W Jezusie Chrystusie „stał się ciałem i zamieszkał wśród nas" (Jan 1:14).
Mimo popularnych karykatur, wiemy, że Bóg nie jest dżinem, który pojawia się, gdy ktoś potrze lampę Alladyna. Nie jest też Świętym Mikołajem, ani staruszkiem, który siedzi na chmurze. Bóg nie jest człowiekiem – Jego myśli przewyższają nasze. Anzelm, średniowieczny filozof, powiedział: „Bóg jest większy od rzeczy, których nie możemy pojąć".
Biblia mówi, że Bóg jest Stwórcą. Czytamy w niej, że to On stworzył świat i uczynił wszystko, co istnieje. Wszystko, co stworzył, było doskonałe.
Każdy z nas był kiedyś czymś zaskoczony. Usłyszeliśmy wiadomość lub dostaliśmy list, który nas zaskoczył. Było to coś nieoczekiwanego – coś, czego się nie spodziewaliśmy. Bóg nigdy nie miał tego typu doświadczenia. Nigdy nie zawołał: „Tego się nie spodziewałem!". Przeszłość, teraźniejszość i przyszłość są w ręku Boga i On ma wszystko pod kontrolą. Ludzie spędzili miliardy godzin próbując zrozumieć prawa rządzące światem, a Bóg stworzył je wszystkie i zna je.
Bóg nie tylko jest Stwórcą, ale jest także wszechmocny. Nigdy się nie męczy, nie nuży, nie dekoncentruje się. Jego moc jest nieskończona i nigdy się nie wyczerpuje. Bóg jest wszechobecny – jest wszędzie, nie można więc uciec przed Jego obecnością. Jest także wszechwiedzący i niezmienny, dlatego jest w pełni godny zaufania. On nie ulega nastrojom i chwilowym impulsom. Jest wieczny – nie ma początku i końca. Jest ponad czasem.
Bóg jest doskonale czysty i święty. Bardziej święty niż możemy to sobie wyobrazić. Jest tak święty, że nie może nawet patrzeć na grzech. Jego świętość oznacza, że nie tylko nie popełnił grzechu, ale że nie może zgrzeszyć. Z powodu naszej grzeszności, w naturalny sposób nigdy nie bylibyśmy w stanie zbliżyć się do Boga.
Bóg jest doskonale sprawiedliwy. Musi ukarać grzech. Nie może po prostu zamieść naszego grzechu pod dywan lub schować gdzieś, jak to robią chłopcy sprzątający pokój.
Gdybym włamał się do twojego domu i został złapany przez policję, nie puściliby mnie do domu, mówiąc tylko: „Jesteś niegrzeczny. Nie rób tego więcej". Nie byłoby to ani fair, ani sprawiedliwe. To, że większość z nas uznaje, iż przestępstwa powinny być karane, jest – de facto – odbiciem prawdy o Bogu, który jako sprawiedliwy sędzia musi rozprawić się z naszym grzechem i buntem. Bogu obca jest wszelka niesprawiedliwość.
Prawda ta może wydawać się przytłaczająca dla grzesznych ludzi (czyli – zgodnie z tym, co mówi Biblia – dla wszystkich nas), istnieje jednak także dobra wiadomość. Bóg jest nieskończoną sprawiedliwością, ale jest też nieskończoną miłością. Poprzez Jezusa (Boga w ludzkim ciele) sprawił, że możemy doświadczyć przebaczenia. Boża sprawiedliwość i miłość spotkały się w krzyżu, na którym zmarł Jezus. Boża miłość znalazła swój wyraz w śmierci Jezusa za nas. Został On potępiony za nasze grzechy, abyśmy mogli doświadczyć przebaczenia i uniewinnienia w Bożych oczach. Bóg mówi w Biblii: „Choć wasze grzechy będą czerwone jak szkarłat, jak śnieg zbieleją; choć będą czerwone jak purpura, staną się białe jak wełna" (Iz. 1:18).
W swoich sądach – podobnie jak w działaniach, myślach czy nakazach – Bóg jest konsekwentny, dlatego nie może przeczyć samemu sobie. Nie może też działać w sposób, który byłby niezgodny z Jego charakterem. Nie może grzeszyć.
Bóg wzbudza respekt, ale ty i ja możemy Go poznać, On zaś – poprzez swojego Ducha Świętego – może w nas zamieszkać i być z nami na zawsze.
Mimo popularnych karykatur, wiemy, że Bóg nie jest dżinem, który pojawia się, gdy ktoś potrze lampę Alladyna. Nie jest też Świętym Mikołajem, ani staruszkiem, który siedzi na chmurze. Bóg nie jest człowiekiem – Jego myśli przewyższają nasze. Anzelm, średniowieczny filozof, powiedział: „Bóg jest większy od rzeczy, których nie możemy pojąć".
Biblia mówi, że Bóg jest Stwórcą. Czytamy w niej, że to On stworzył świat i uczynił wszystko, co istnieje. Wszystko, co stworzył, było doskonałe.
Każdy z nas był kiedyś czymś zaskoczony. Usłyszeliśmy wiadomość lub dostaliśmy list, który nas zaskoczył. Było to coś nieoczekiwanego – coś, czego się nie spodziewaliśmy. Bóg nigdy nie miał tego typu doświadczenia. Nigdy nie zawołał: „Tego się nie spodziewałem!". Przeszłość, teraźniejszość i przyszłość są w ręku Boga i On ma wszystko pod kontrolą. Ludzie spędzili miliardy godzin próbując zrozumieć prawa rządzące światem, a Bóg stworzył je wszystkie i zna je.
Bóg nie tylko jest Stwórcą, ale jest także wszechmocny. Nigdy się nie męczy, nie nuży, nie dekoncentruje się. Jego moc jest nieskończona i nigdy się nie wyczerpuje. Bóg jest wszechobecny – jest wszędzie, nie można więc uciec przed Jego obecnością. Jest także wszechwiedzący i niezmienny, dlatego jest w pełni godny zaufania. On nie ulega nastrojom i chwilowym impulsom. Jest wieczny – nie ma początku i końca. Jest ponad czasem.
Bóg jest doskonale czysty i święty. Bardziej święty niż możemy to sobie wyobrazić. Jest tak święty, że nie może nawet patrzeć na grzech. Jego świętość oznacza, że nie tylko nie popełnił grzechu, ale że nie może zgrzeszyć. Z powodu naszej grzeszności, w naturalny sposób nigdy nie bylibyśmy w stanie zbliżyć się do Boga.
Bóg jest doskonale sprawiedliwy. Musi ukarać grzech. Nie może po prostu zamieść naszego grzechu pod dywan lub schować gdzieś, jak to robią chłopcy sprzątający pokój.
Gdybym włamał się do twojego domu i został złapany przez policję, nie puściliby mnie do domu, mówiąc tylko: „Jesteś niegrzeczny. Nie rób tego więcej". Nie byłoby to ani fair, ani sprawiedliwe. To, że większość z nas uznaje, iż przestępstwa powinny być karane, jest – de facto – odbiciem prawdy o Bogu, który jako sprawiedliwy sędzia musi rozprawić się z naszym grzechem i buntem. Bogu obca jest wszelka niesprawiedliwość.
Prawda ta może wydawać się przytłaczająca dla grzesznych ludzi (czyli – zgodnie z tym, co mówi Biblia – dla wszystkich nas), istnieje jednak także dobra wiadomość. Bóg jest nieskończoną sprawiedliwością, ale jest też nieskończoną miłością. Poprzez Jezusa (Boga w ludzkim ciele) sprawił, że możemy doświadczyć przebaczenia. Boża sprawiedliwość i miłość spotkały się w krzyżu, na którym zmarł Jezus. Boża miłość znalazła swój wyraz w śmierci Jezusa za nas. Został On potępiony za nasze grzechy, abyśmy mogli doświadczyć przebaczenia i uniewinnienia w Bożych oczach. Bóg mówi w Biblii: „Choć wasze grzechy będą czerwone jak szkarłat, jak śnieg zbieleją; choć będą czerwone jak purpura, staną się białe jak wełna" (Iz. 1:18).
W swoich sądach – podobnie jak w działaniach, myślach czy nakazach – Bóg jest konsekwentny, dlatego nie może przeczyć samemu sobie. Nie może też działać w sposób, który byłby niezgodny z Jego charakterem. Nie może grzeszyć.
Bóg wzbudza respekt, ale ty i ja możemy Go poznać, On zaś – poprzez swojego Ducha Świętego – może w nas zamieszkać i być z nami na zawsze.
Komentarze
Prześlij komentarz